دو کلمهی fun و funny شباهت ظاهری دارن، ولی معنی و کاربردشون کاملاً متفاوته. خیلی از زبانآموزها این دوتا رو اشتباه به جای هم استفاده میکنن. بیایید دقیق و ساده یاد بگیریم تفاوتشون چیه.
۱. Fun – سرگرمکننده، لذتبخش
وقتی از fun استفاده میکنی، منظورت چیزیه که سرگرمکننده یا لذتبخشه. معمولاً برای توصیف یک تجربهی خوب، بازی، مهمونی یا فعالیتهای جالب استفاده میشه.
مثالها:
- The party was really fun.
- We had so much fun at the beach.
- Playing games with friends is always fun.
- That movie was fun to watch.
fun میتونه اسم هم باشه:
- We had a lot of fun last night.
- This trip is going to be fun.
۲. Funny – خندهدار
funny به معنی خندهدار یا باعث خندهست. وقتی چیزی یا کسی باعث خندهت میشه، از funny استفاده میکنی.
مثالها:
- That joke was really funny.
- He’s a funny guy.
- I saw a funny video online.
- It’s funny how things change over time.
نکته:
گاهی funny میتونه معنی «عجیب» یا «غیرعادی» هم بده (در موقعیتهای خاص):
- That smell is funny. (یعنی بوی عجیبی میده، نه لزوماً خندهدار)
چطور اشتباه نکنیم؟
یک راه ساده برای به خاطر سپردن اینه:
- اگه چیزی باعث خنده میشه → funny
- اگه چیزی باعث لذت یا سرگرمی میشه → fun
تمرین تکمیلی
در هر جمله، انتخاب کن که باید از fun یا funny استفاده بشه:
- That comedian was really ___.
- We had so much ___ on our trip to the mountains.
- This book is ___ to read, I can’t stop laughing.
- It’s ___ how he always forgets his keys.
- The rollercoaster was so ___.
- I don’t think the movie was ___, it was kind of boring.
- My dog does ___ things when he’s excited.
- Learning English can be ___.
- That’s not ___, it’s rude.
- What a ___ story