یکی از اشتباهات رایج زبانآموزها اینه که نمیدونن چه زمانی باید از do استفاده کنن و چه زمانی از make. هر دو معنی «انجام دادن» میدن، اما کاربردشون فرق داره. با هم یاد میگیریم که چطور بهدرستی از این دو فعل استفاده کنیم.
۱. Do – انجام دادن یک فعالیت، کار یا وظیفه
ما از do برای فعالیتها، مسئولیتها، و کارهایی استفاده میکنیم که معمولاً نتیجهی ملموس ندارن. این فعل بیشتر با کارهای روزمره یا وظایف تکراری همراهه.
مثالها:
- I have to do my homework.
- She does the dishes every night.
- He didn’t do his job properly.
- We need to do some shopping.
توجه: اغلب وقتی درباره کارهای عمومی حرف میزنیم، از do استفاده میکنیم. مثلاً:
- I don’t want to do anything today.
- Let’s do something fun this weekend.
۲. Make – ساختن یا ایجاد کردن چیزی
فعل make برای زمانیست که شما چیزی میسازید، تولید میکنید یا ایجاد میکنید. معمولاً نتیجهی قابلدیدن یا قابلاحساس داره.
مثالها:
- She made a cake for my birthday.
- They made a decision.
- I made a mistake.
- Can you make a copy of this file?
حتی در احساسات و اتفاقات هم به کار میره:
- You made me happy.
- He made a lot of noise.
- Don’t make a mess.
نکته مهم
بعضی ترکیبها (collocations) با “do” و “make” بهصورت ثابت در زبان انگلیسی استفاده میشن و باید اونا رو حفظ کرد. مثلاً:
- do business
- do exercise
- make money
- make a phone call
با زیاد دیدن و شنیدن این ترکیبها، به مرور در ذهنت جا میگیرن.
تمرین تکمیلی
جای خالیها رو با do یا make پر کن:
- I need to ___ my homework before dinner.
- He ___ a big mistake in the report.
- She always ___ her best in exams.
- Let’s ___ a plan for the weekend.
- We have to ___ the laundry today.
- They ___ a lot of money last year.
- I don’t want to ___ the same error again.
- Can you ___ the bed, please?
- He ___ an important phone call.
- I didn’t ___ anything wrong.